Przejdź do treści

Medycyna na obcasach

Nietrzymanie moczu

Nietrzymanie moczu to wstydliwy problem, dotyczący kobiet nie tylko w okresie okołomenopauzalnym, ale też w okresie rozrodczym, czy nawet nastoletnim. W swojej praktyce lekarskiej zauważyłam, że kobiety o problemie nietrzymania moczu mówią swojemu lekarzowi najczęściej dopiero wtedy, gdy jest to bardziej zaawansowane stadium? Wiele razy się nad tym zastanawiałam. Dlaczego tak jest? Otóż, kobieta jest w stanie wiele znieść, z wieloma rzeczami sobie poradzić. Dla większości kobiet, popuszczanie tzw. Sporadyczne i noszenie wkładki, czy podpaski nie jest czymś z czym by sobie poradziła. Tylko pytanie – po co masz sobie z tym radzić? Nie lepiej sobie pomóc???

No właśnie i tu zaczynają się schody z tym tzw. „radzeniem sobie”. Noszenie wkładek codziennie i podrażnianie okolic intymnych to tylko jeden z problemów. Kolejnym jest to, że jeśli masz pierwszy stopień nietrzymania moczu, to zaraz pojawi się drugi, czy trzeci. Wszystko jeszcze „jakoś się kręci” do czasu, gdy produkujesz odpowiednią ilość estrogenów. W pierwszym stopniu istnieje najwięcej możliwości leczenia, co więcej możliwe jest stosowanie metod zachowawczych, nieinwazyjnych jak laser, hifu, czy trening mdm. Jeśli podejmiesz leczenie w tym czasie będziesz miała możliwość normalnego funkcjonowania!. Pamiętaj o tym!

Przeglądając statystyki na swoim profilu na Instagramie, widzę, że większość z was jest w wieku 18-30 lat. Czytacie to i myślicie: problem mnie nie dotyczy. No właśnie niekoniecznie!
Problem nietrzymania moczu może się pojawić po porodzie.

Kobiety po cięciu cesarskim myślą sobie teraz „uff”.
Jednak czy wiesz, że cięcie cesarskie w I czy II okresie porodu to także zwiększenie ryzyka nietrzymania moczu? To nie jest tak, że jak nie urodzisz drogami natury, problemu nie będzie.
Kolejna rzecz – żyjemy coraz dłużej, co sprawia, że coraz więcej z nas będzie ten problem dotyczył.

A może kobiety wokół ciebie – twoja mama, babcia, ciocia, znajoma boryka się z nietrzymaniem moczu? Może warto wesprzeć je i namówić na pójście do lekarza, czy fizjoterapeuty?

Dziewczyny! Pamiętacie, że lekarze to normalni ludzie z którymi możecie porozmawiać o wszystkim. Od tego jesteśmy, żeby ci pomóc!

Tyle słowem wstępu. Przejdźmy teraz do faktów…

Definicja

Nietrzymanie moczu zgodnie ze wspólnym stanowiskiem international urogynecological association/international continence society ( iuga/ ics) z 2010 roku to mimowolny wyciek moczu.

Częstość nietrzymania moczu u kobiety w wieku 30-39 lat wynosi 12%, w wieku rozrodczym ogółem 36%, a w okresie menopauzy 60%

Nietrzymanie moczu nie jest oddzielną jednostką chorobową, lecz jedynie objawem, który może występować w przypadkach zaburzeń czynnościowych i patologii dróg moczowych, a także układu nerwowego. Wyróżnia się trzy główne postacie nietrzymania moczu u kobiet:

  1. 50% – wysiłkowe nietrzymanie moczu
  2. 10-15% – pęcherz moczowy nadaktywny= parcia naglące
  3. 30-35% – mieszane nietrzymanie moczu

 

Wysiłkowe nietrzymanie moczu

Okoliczności w których kobieta popuszcza mocz:

Stopień I: duży i nagły wysiłek fizyczny, silny kaszel, kichanie

Stopień II: wysiłek o średnim nasileniu: wchodzenie po schodach, sprzątanie, podskakiwanie, podbieganie

Stopień III: spokojne chodzenie, a także w spoczynku, podczas leżenia

 

Wysiłkowe nietrzymanie moczu – leczenie

  1. Trening pęcherza moczowego, fizykoterapia i magnetoterapia
  2. Pessaroterapia
  3. Laseroterapia
  4. Leczenie operacyjne


Laseroterapia w wysiłkowym nietrzymaniu moczu

– do terapii laserowej kwalifikują się tylko kobiety w stopniu łagodnym ( i stopień) i niekiedy umiarkowanym ( ii stopień)

– efekty terapii pojawiają się najwcześniej po 4, a najpóźniej po 6 tygodniach

– ewentualne powtórzenie zabiegu może być konieczne po 4-6 tygodniach

– przed zabiegiem nie powinnyśmy stosować przez 14-30 dni lubrykantów, ani innych preparatów nawilżających

Warto wiedzieć…

Łączenie różnych zabiegów ginekologii estetycznej podczas jednej wizyty wzmacnia efekt i przynosi lepsze rezultaty np.

  • Laser+ prp (osocze bogatopłytkowe)
  • Hifu+ laser+ prp

 

Pęcherz moczowy nadaktywny = parcia naglące

Cechy charakterystyczne tego zaburzenia to:

  1. Częstomocz dzienny: częste oddawanie moczu w dzień
  2. Nokturia: częste oddawanie moczu w nocy
  3. Parcia naglące = nagła i stała chęć oddania moczu pomimo niedawnego oddania moczu
  4. Mikcje: oddajemy małe ilości moczu, które są niewspółmierne do siły parcia jaką w to angażujemy


Leczenie parć naglących:

I modyfikacje behawioralne

  1. Trening pęcherza moczowego, ćwiczenia mięśni dna miednicy
  2. Redukcja przyjmowanych płynów
  3. Redukcja masy ciała w przypadku bmi > 30
  4. Regularna umiarkowana aktywność fizyczna
  5. Zaprzestanie palenia tytoniu
  6. Zmniejszenie ilości przyjmowanej kofeiny
  7. Unikanie zaparć

Ii leczenie farmakologiczne

  1. Leki antymuskarynowe – blokada receptorów muskarynowych mięśnia wypieracza, zmniejszająca zdolność pęcherza moczowego do skurczu
  2. Mirabegron – stymulacja receptorów β3-adrenergicznych w ścianie pęcherza moczowego, co zmniejsza liczbę skurczów mięśniówki pęcherza moczowego
  3. Terapia skojarzona

 

Leczenie wymaga okresowej kontroli z ewentualną modyfikacją leczenia. W przypadkach opornych na leczenie powinnyśmy wykonać badania urodynamiczne. Do terapii II i III rzutu należą iniekcje toksyny botulinowej w ścianę pęcherza moczowego, stymulacja nerwu krzyżowego lub strzałkowego, augmentacja pęcherza moczowego

© Karina Barszczewska